ξαποστάρικο

(ιδιωμ. τ.) επίρρ. επίτηδες, σκόπιμα.

[ΕΤΥΜΟΛ. Το ουδ. ενός αμάρτυρου επιθ. *ξαποστάρικος (< ιδιωμ. επιρρ. ξαπόστα «επίτηδες» < ιταλ. apposta, πρβλ. απόστα) ως επίρρ.].